Решив да си го искажам бесот,
Сега кога почна да ме одминува стресот.
Бесот кој ме претвара во рис,
не ја не сум е*ено проклет мис кој парадира
по писти и чека да и се скандира.
Не сум манекенка
што по соби во хотели да ја унапредат стенка.
Не сум ни кретенка
да се влечкам по женкаришта,
извини драга ама тие не се мажишта!
Што очекуваш од оној што покрај тебе има уште пет – шест,
не се секирај и друга после тебе чека на ред.
Зар парите и колата на типот ти ја даваат моќта?
Извини ама дали е незгодно кога примаш
„незгодни повици„ во ноќта?
И сега нормално ќе ми се насмееш
и ќе ме искулираш,
али драга па со тоа нема да ме изнервираш!
Си решила таков живот да тераш,
добро океј може ти прави таквиот живот мерак.
Кад – тад може ќе се покаеш,
ќе пробаш некои работи и да ги поправиш.
Ќе поминат година – две, па и три . . .
е тука стапуваат посериозните дни.
Ќе кажеш сигурно:
– Погледни се ма себе, кој те е*е . . .
Што ти е уопште гајле за мене?
Па ете, сум правела и јас грешки не велам не . . .
Ама јас барем го слушам сега зборот РЕСПЕКТ.
Имам луѓе што ме сакаат и ценат,
Луѓе што више душата и срцето не ми го венат.
Имам дечко што е стритер и рапер во душа
и можеби ова сега го слуша,
но барем знам дека ме сака со целото срце и душа.
Кога рецитира срцето ми го топи,
сите стравови во мене за иднината ги ломи.
Сега сум сестро, и среќна и здоволна!
Врската ми е доброволна без стравови и глупости,
без криења и ќутенки.
Не ме вози со кола, па и не ни мора.
Слатка е и клупата во паркче,
знај увек имаме после средба во срцето едно плус повеќе жарче.
Го сакам – ме сака, тоа ми е доволно . . .
кавгите ги набавуваме поволно . . . колку да се рече дека ги има . . .
колку колку давал, а кој колку љубов примал.
И, не лути ми се те молам,
со зборовиве мои не сакам да те колам.
Сакам да ти објаснам две – три ствари,
знај дека на светот никогаш нема да имаш многу другарки и другари,
колку и да мислиш дека сакам да мудрувам,
едноставно кога ќе ми текне какви има – полудувам!
Имај еден ама вреден, искрен и поштен,
Кој ќе биде за тебе достоен.
Еден ќе сфатиш – луѓето се денес ПАМТИ, ПА ВРАТИ!
Марија Прличкова
Останатите колумни на следниот линк.
(Објавувањето колумни, мислења, ставови, писма и текстови од надворешни автори е одраз на намерата на „Хајд Парк“ да даде простор на секого кој сака да се искаже. Но, напоменуваме дека мислењата и ставовите изнесени тука, не се одраз на ставовите на „Хајд Парк“ и целосно се оградуваме).
Доколку сакате и вие да ни испратите мислење, став, писмо, текст или дело од било каков вид, тоа можете да го направите на следниот линк.